گرگها را دریدیم!

خشم نوشت: کلی نوشتم که یهو دستم خورد به یک دکمه ی مزخرف و همش پاک شد!

بازی اول رو بردیم. با نتیجه ی خوب 3-1 که گل دوم رو من زدم. ماشالا تیم اولیه بین المللی بود:

روح الله (دروازه بان)

غیاث الدین      حسین

سلمان        جابر

از این 4 نفر غیر از خودم، با سلمان آخرین بار یه سال پیش بازی کردم بودم، با روح الله تو عمرم فقط هفته پیش اونم نیم ساعت همبازی بودم، جابر و حسین رو هم نمیشناختم! این نشون میده که چقدر هماهنگ بودیم!

تو این بازی پسرعمه ی درازالقامتم (وحید) رو نداشتیم. یه بازی مهم تر داشت به عنوان بازیکن تیم ولایت خودمون.. که خبر رسید 11-1 بردن! پیش بینی میشه که 10 تاشو وحید زده باشه! امیدوارم تو بازی بعدی داشته باشیمش.

پسرعموی ناقص العقلم (علی) هم مچ پاش پیچ خورد که تجربه ی من به عنوان یه بازیکن باتجربه در زمینه ی مصدومیت میگه دهنش سرویس شده و دیگه نمیتونه به زیاد مصدوم شدن من گیر بده. امروز از صبح مامورش کرده بودن که مواظب باشه من به در و دیوار نخورم تا مصدوم نشم و به بازی برسم!

دوتا تماشاگر مخصوص هم من داشتم. یکی بهادر که تصادفا اونجا دیدمش، اون یکی هم امید که بهش گفته بودم بازی داریم و خبر داده بود که میاد. بعد از گل اول که سلمان زد داشتم واسه امید دلقک بازی در میاوردم که از بیرون زمین بچه ها سرم داد زدن که حواسم به بازی باشه و من بسی شرمنده شدم

تیممون دو سه دست لباس هم کم داشت، تازه لباس من شماره هم نداشت! خدایا فقر تا کجا؟!

امیدوارم تو بازیای بعدی بهتر باشیم. چون اینطوری معلوم نیست جلوی بقیه هم بتونیم موفق باشیم. مخصوصا تیم بعدی که اسمش فرحبخشه و میگن یه بازیکن سرباز فراری داره که تو ملوان انزلی بازی میکرده!

گِلِه نوشت: متاسفانه افشین قطبی بدون دیدن بازی ما لیست تیم ملی رو اعلام کرد، وگرنه الان باید منو دعوت میکرد! البته من برا خودش ناراحتم، چون الان فشار افکار عمومی احتمالا ولش نمیکنه