من کده

اینجا ملک شخصی من است ...

من کده

اینجا ملک شخصی من است ...

عرض کنیم که .... تجربه نشون داده هر پروژه‌ای من واردش بشم کنسل می‌شه! و پروژه‌ی مذکور هم کنسل شد!

امیدوار شدیم به لاغر شدن با یه روز روزه! علاقه‌مند هم شدم به روزه! این مدت تا غذا رو از جلوم نمی‌گرفتن خوردن متوقف نمی‌شد. حالا یه فرصتیه برای آدم شدن

اینجا هی بارون می‌آد. امروز با چندتا از دوستان رفته بودم بیرون، بعدش رفتم تو صف نونوایی، چنان طوفانی گرفت که نگو. نزدیک بود تو آب‌گرفتگی کوچه غرق بشم که میسر نشد


بارون دوس دارم!

- آق‌شِخ چطوری؟

- خوبم!


بعد از مدت‌ها اولین باری بود که سوالِ بالا با جوابِ پایینش شنیده شد!



کلاً بهتره حاجی. البته این مدت روند این طوری بوده که چند روز به تدریج بهتر می‌شد و یهو یه روز همه چی خراب می‌شد. به این ترتیب که هر دفعه بهتر شدنش بیشتر از دفعه‌ی قبل بود و هر دفعه خراب شدنش هم خراب‌تر از دفعات قبل می‌شد!

هر رکعت نمازش سه رکوع داره و هفت سجده! دادا رو هم قبول نداره که می‌گه بسه سجده‌هات تموم شده! کار خودشو انجام می‌ده!



یه پروژه‌ی جدی رو با کچل و شرکتی که توش کار می‌کنه شروع کردیم. اولین باره که تو همچین پروژه‌ای همکاری می‌کنم. خدا به خیر بگذرونه!



مجی امشب یا فردا می‌آد. خوبه!

این چند روزه حاجی بیشتر درد داشت. قبلا شاید هفته‌ای یه بار اینطوری درد می‌گرفت ولی این مدت هر شب یا روز درد داشت. همش سعی کردم با کدوئین و ایبوپروفن آرومش کنم که تا حالا جواب داده. دکتر گفته بود ترامادول بدین بهش ولی فعلا با همینا سر می‌کنیم تا کار به اونجاها نکشه. 

بیشتر اما راه می‌ره این روزا. حس می‌کنه بهتر شده. بهتر شده! غذا هم بیشتر می‌خوره ولی معمولا دعوا می‌کنه که چرا اینقدر بهم غذا می‌دین! اعصاب نداره ولی حالش بهتره

حاجی مرخص شد.



حاج‌خانم می‌فرماید که صبح بنده‌خدایی اومده بود. فکر کرده بود که من (حاج‌خانم) دخترِ حاجی هستم! نمی‌دونم دلیلش شکسته شدنِ حاجی بود یا خوب موندنِ حاج‌خانم! به هرحال ممنونِ همه‌ی پزشک‌های حاضر و پزشک‌های آینده و سایرین از جمله محمدهادی می‌باشم. باری تعالی اجرشان دهاد. علی‌الخصوص که بندِ 1 پست قبلی محقق شد!



باز مهمون‌بازی شروع شد! بابا ملتِ عزیز و دلاور! این مریضِ بیچاره و خانواده‌ی خسته‌ش استراحت هم لازم دارن دیگه خب! یه سر بزنین ادبتون رو عرض کنین بعد تشریف ببرین دیگه

حاجی^2

هیچکسی هم نداریم که بیاد عیادت حاجی، بعد من معرفیش کنم بگم فلانی آشنای منه، که بعداً کلی اعتماد به نفس بگیرم که بـــــــــــــــــــعله! منم واسه خودم آشنا دارم!



حاجی دو واحد خون بهش زدن و دیروزم یه بار دیالیز شد. اینا درمان نیست البته. دل‌خوش‌کنکه! احتمالاً امروز مرخص بشه. با یه مقدار زیادی افت روحی و البته به نظر می‌رسه که افزایش یه سری مشکلات روانی! غیر از توهمی که این مدت بعضاً داشت، امروز صبح که پیشش بودم فکر می‌کرد دو نفره! یعنی می‌گفت یکی دیگه هم باهام هست، پرسیدم اسمش چیه گفت اونم احمده، عین منه! حاج‌خانم می‌گه که می‌گفت من سالمم ولی اون مریضه. یه جوری حرف می‌زد انگار یه روح داره درباره‌ی جسمش حرف می‌زنه. از من خواست به خدا بگم جداشون کنه از هم! یه مدت که گذشت پرسیدم: منم دو نفرم؟! گفت نه دیگه الآن همه یه نفریم. رفت!


فک کنم دیشب دکتر رؤیت شد، موقع برگردوندن حاجی از دیالیز؛ داشت می‌رفت به سمت بخش جراحی. منو ندید. بهتر! اگه می‌دید شاید با خودش درگیر می‌شد که باید بیاد چیزی بگه یا نه! شایدم نه ... این درگیرهای مسخره مال منه فقط! نمی‌دونم



پیرو اون اولی که گفتم، کلاً احساس می‌کنم همه‌ی ملت باید بیان باهام هم‌دردی کنن! ملت بیاین هم‌دردی کنین تا من عقده‌ای و سرخورده نشم خب! ای بابا!



اینقدر گرفتاری این روزا زیاد شده که به هیچ کاری نمی‌رسم. قرار بود واسه ارشد شروع کنم که نشد. کلی برنامه داشتم واسه کار با کچل، که اونم هنوز نشده و احتمالاً با خودش بگه این یارو فقط حرف می‌زد موقع عمل که شده هیچ کاری نمی‌کنه!

دلم می‌خواد بیشتر بنویسم. ولی نمی‌شه!


منظورم از آشغالستان البته فقط اورژانس پنچ آذر بود. انصافا بخش داخلی که حالا حاجی بهش منتقل شده خیلی خوبه و دیشب که اونجا بودم به نظرم از بیمارستان‌های شریعتی و طالقانی تهران اگه بهتر نبود، بدتر هم نبود!
ولی بازم می‌گم: اورژانسش مزخرف و کثافته!

آشغالستان

بردیمش بیمارستان بستری‌ش کردیم که بهش خون تزریق کنن. جداً جای آشغالیه این اورژانس بیمارستان پنج آذر. تو راهرو بستری شده و نه امکانات خدماتی درستی داره نه امکانات بهداشتی. یه توالت فرنگی پیدا نمی‌شه تو بخش.

امیدوارم هرچه زودتر مرخصش کنن چون به نظر می‌رسه هرچی تو این چند روزی تلاش کردیم به باد بده اوضاع این بیمارستان! حداقل از نظر روحی که کاملا تابلوه چقدر دوباره خراب شده.


خدا به خیر بگذرونه

خواب

دیشب به دایی گفت مدارکمُ بفرست آلمان ببین اونا چی می‌گن. دایی گفت چشم شنبه می‌فرستم. یه ساعت بعدش به دایی گفت مدارکُ که فرستادی و اونام جواب دادن! چی گفتن؟! حالا بیا قانعش کن که همین یه ساعت پیش تازه به دایی گفتی بفرسته مدارکُ!


حالش بهتر شده. صبح به حاج‌خانم می‌گفت خواب دیدم خوب شدم. از صبح تا حالا هی راه می‌ره. حتی بدون کمک من. من یکم نگران می‌شم از دیدنِ خواب‌های خوب. خدا کنه واقعا خیر باشه. می‌رم دست می‌کشم رو سرش، گریه‌ش می‌گیره. آبجی می‌گه که قبلا گفته بود هروقت میلاد رو سرم دست می‌کشه یه جوری می‌شم!


منم صبح یه خوابی دیدم. وقت خوابم وقتِ خواب‌های چرت بود! بعد از طلوع آفتاب معمولا پرت و پلا می‌بینم. ولی این یکی فرق می‌کرد. خواب دیدم با بابابزرگ بودیم. منو چندتا از نوه‌هاش. با هم یکم راه رفتیم. تو قبرستون بودیم! رفتیم تا رسیدیم به یه قبر. دخترخاله‌م رو یادمه که بالاسر قبر ایستاده بود و احتمالا گریه می‌کرد. قبر بابابزرگم بود! بابابزرگ آروم می‌رفت طرف قبر. با خنده و خوشحال می‌گفت من که سنی ندارم! تازه 54 سالمه! آبجی ولی می‌گفت نه بابا دیگه این همه عمر کردی دیگه! بابابزرگ آروم رفت کنار قبر خودش. دراز کشید. پارچه‌ی روی قبر رو مثل ملافه کشید رو سرش و خوابید! و من بیدار شدم!

خوابش رو ندیده بودم تو این یه سال. اولین بار بود. آبجی می‌گه منم هروقت می‌بینمش خوشحاله و می‌خنده. وقتی هم بود همش می‌خندید. یادش بخیر بابابزرگ شاد!

داستان‌های مخابرات!

آن‌چه گذشت:

اینترنت ما قطع شده بود. آبجی زنگید 1899 که آقا چرا این قطع شده؟ گفتن مودمو وردار بیار دوباره واست کانفیگ کنیم درست می‌شه. من زنگ زدم گفتم آقا یعنی چی مودمو بیار؟ بگین چی‌کار کردین خودم درستش کنم. فرمودن که پسوردتونو عوض کردیم! خلاصه پسورد جدید رو گرفتم و حل شد. یه دو روزی قطع بود تو این مدت.

همون موقع اینترنت خونه‌ی محمدِ فردریش‌اینا قطع شده بود. به فری گفتم زنگ بزن بگو پسورد جدید بدن بهت. زنگید اما فرمودن که اطلاعات شما ثبت نشده! احتمالا تو این وارد کردن مجدد اطلاعات یادشون رفته شما رو ثبت کنن! رفتم مخابرات گفتم آقا ثبت کنین! گفتن تا آخر هفته درست می‌شه. چندباری رفتیم و اومدیم تا بالاخره ثبت شد. آخر هفته که نه. یه 10 روزی طول کشید!

چند وقت بعدش باز خونه‌ی محمدِ فردریش‌اینا قطع شد. یعنی وصل نمی‌شد. فری زنگید این دفعه فرمودن که از سرویس شما داره از یه جای دیگه استفاده می‌شه! بعدا با هم رفتیم مخابرات. پیش آقای مهندس ج! ظاهرا یه مسئولی بود واسه خودش. یکی که کنارش بود یه چیزایی می‌گفت که شاید مودمتونو درست کانفیگ نکردین و این حرفا. گفتم آقا ما خودمون مهندسیم دیگه این حرفا رو واسه ما نزن این چیزا رو دیگه بلدیم که! یکی دو ساعتی نشستیم پیش جناب مهندس (به طرز جالبی هی به همدیگه مهندس، مهندس می‌گفتن! یاد بچه‌های مهندسی کشاورزی افتادم که انگار ضعف مهندس شدن دارن!) نشستیم تا حرف خویش را به کرسی نشانده و پیروزمندانه بازگشتیم! نهایتا بعدازظهر مشکل حل شد. بعد از چند روز قطعی بود یادم نیست.

چند شب آخر وضع جالب بود. یه دقیقه وصل می‌شد و یه دقیقه قطع! واقعا همین بود بدون اغراق!


در مجموع سرویس بسیار مزخرفی بود! سرعت افتضاح. کیفیت سرویس از جهت قطع و وصل شدن‌های مکرر افتضاح. سیستم افتضاح! برای تمدید اشتراک باید حضوری مراجعه می‌کردیم. هرچی گفتیم چرا یه سیستم پرداخت الکترونیکی راه نمی‌ندازین آقای ک. مسئول مشترکین فرمود داره راه می‌افته و کارهاش انجام شده! . البته از حق نگذریم سرویس جالبی بود 1899. اما تو مواقع بحرانی که خیلی از سرویسا به خاطر سهل‌انگاری دوستان مشکل پیدا کرده بود این سیستم پشتیبانی هم با بخش فنی اختلاف پیدا کرده بود و داستانی شده بود. 


شنبه اشتراکم تموم می‌شد. ماکسی از هفته قبل رفته بود دنبال ثبت نام  پارس‌آنلاین. بالاخره منم شنبه رفتم و ثبت نام کردم. بعدش رفتم دنبال تخلیه خط از مخابرات. رفتم فرم تخلیه پر کنم. دیدم مسئول مشترکین یه تلفن جواب داده و اعصاب نداره! یکی از کارمندارو صدا کرد گفت خودت بیا جواب بده! یارو به یه بنده‌خدایی که واسه تمدید اومده بود گفته بود 2 ساعت دیگه وصل می‌شه. درحالی که همیشه کار وصل مجدد اگه صبح تمدید بشه تا بعدازظهر طول می‌کشه. جنابِ کارمندِ وظیفه‌شناس جواب بنده‌خدا رو داد و گفت الان نگاه می‌کنم. شما یه نیم ساعت دیگه تماس بگیر! هنوز قطع نکرده بود آقای مسئول غضبناک برگشت گفت: تو نیم ساعت دیگه می‌تونی اینو وصل کنی؟! شماره خودتو بهش بده که نیم ساعت دیگه باز اینجا نزنگه! و جناب کارمند هم شماره موبایلشو داد. و همچین آدمایی هستن این کارمندهای مخابرات! و من غلط کردم که فرم تخلیه خط رو به همون کارمنده دادم! و فرمود که برو همین امروز کارت انجام می‌شه. و من باور کردم! و انجام نشد! و فرداش مجدد رفتم این دفعه فرم رو بردم پیش مسئول تخلیه‌ها! و گفت فردا انجام می‌شه. و البته فردا صبح که نه، فردا بعدازظهر بالاخره قطع شد. و دوستانِ پارس‌آنلاین گفتن که غیر از شما چندتا مشتری دیگه هم فرستادیم برن مخابرات تخلیه بگیرن ولی ظاهرا اونا تخلیه نمی‌دن! و من مجدد رفتم اونجا که تخلیه کنن و کردن. و گفتیم که تا وقتی که اشتراک داشتیم هی باید میومدیم دعوا که سرویستون چرا اینقدر مزخرفه. حالا هم که می‌خوایم قطع کنین باز داستان داریم! و بالاخره قطع شد این مخابرات و پارس آنلاین که شنبه ثبت نام کرده بودم امروز ظهر وصل شد. سرویس مخابرات 256 بود و 14100 تومن هزینه‌ی ماهیانه و این یکی 512 و 12900 تومن ماهیانه و البته با محدودیت 2 گیگ دانلود و البته نصفه شب محدودیت نداره.

خیر ببینیم!


*همش به خاطر آشکار بود!