بالاخره ...

باز هم گل اول رو خوردیم و باز هم 3-1 کردیم! ............ اما این بار .....

همین الان خودمو تبرئه کنم: وقتی من از بازی میرفتم بیرون، بازی 0-0 بود. وقتی دوباره برگشتم تو بازی، بازی 3-1 شده بود!

خب وقتی دارم خودمو تبرئه میکنم یعنی باختیم دیگه! نگاه داره؟

اتفاقا به نظر من خوب شد باختیم. تحلیل پسرعمه این بود که چون حریف بچه های تیزهوشان بودن، بچه های ما هم که به اندازه ی هویج هوش ندارن، پس طبیعی بود که ببازیم. اما در کل به نظر خودم، باید میباختیم چون اخلاق رو قبل از بازی و در طول بازی باختیم. رگ بی فرهنگی و نفهمی بچه های ما با دیدن فنچهای رفیق من بالا زده بود که باعث شده بود چرت و پرت زیاد بگن. بعید میدونم دیگه با اینا تو یه تیم بازی کنم. اگه قرار باشه ادامه بدم به این ورزش بسیار .... (این .... همون فحش مورد نظر خانم دکتر بود!)، فک کنم فقط با تیم دانشگاه تمرین میکنم، البته اگه منو تو تیم راه بدن. شایدم ول کنم برم دنبال جنبه های دیگه ی زندگی. این همه کار، فوتبالم شد ورزش آخه؟ خب حاج خانم حق داره بگه خربازی دیگه!

فردا ساعت 8:30 بازی رده بندی داریم. بعید میدونم کسی حال بازی کردن داشته باشه برا این بازی.

---

بالاخره علی اومد. قراره فردا صبح بریم پیاده روی ناهارخوران. خیلی خوشحال شدم وقتی خبر داد که فردا برنامه داریم، هرچند که نمیدونم چرا اینقدر سرد و سنگینه با من!

---

بی ربط نوشت: عشق میکنم که دستمو به یه جایی گیر بدم -بذارم تو جیبم یا قلاب کنم پشت سرم یا دست به سینه بشم- بعد آروم آروم کنار پیاده رو راه برم، برگهای نارنجی خشک که افتادن رو لگد کنم و با صداش حال کنم! با صدای گاز زدن نون برشته هم حال میکنم! بیسکوئیت تُرد هم دوست دارم! البته اون قدیمیاش، جدیداش بدرد نمیخوره. چوب شور هم میگن خوبه، ولی دندونامو اذیت میکنه. حیف!

---

من اگه بخوام برم سفر و پول مسافرخونه و هتل ندم باید چیکار کنم؟ اگه تو پارک بخوابم میان جمعم میکنن؟ دلم پوسید اینجا! تو سه دو سال گذشته فقط یه روز بابل بودم و 6-7 روز رشت، بقیه ش همش تو استان بودم.

---

یه ذره امکان داره بنا به دلایلی یکمی به نظرات کمتر جواب بدم، اگه یه وقت این اتفاق افتاد، پیشاپیش منو ببخشین.

بعدنوشت: الان چون این خط آخری رو نوشتم هیچ نظری دریافت نمیشه؟!