تبارنامه

1. به خدمت شما که عرض شود، صدای ما تا حدود فراوانی شباهت دارد به صدای مجتبایمان. خاله‌هایمان که میزنگند و ما پاسخشان می‌دهیم، شروع می‌کنند که: «اِاااااااا مجتبی! کِی اومدی؟ چرا سر نمی‌زنی به ما می‌معرفت؟»*. حالا ما هرچه عرض بکنیم که مجتبی نیستیم و میلاد می‌باشیم، مارا به دروغ و تزویر و عوام‌فریبی و همه‌ی اینها متهم می‌کنند که تو مجتبایی ولی دروغ به عرض ما می‌رسانی که میلادی!

2. غیر از اینکه صدایمان شبیه صدای مجتباست، این را هم باید بگوییم که چهره‌مان هم شباهت‌های نزدیکی به عکس پدربزرگ پدریمان دارد. اینکه می‌گوییم عکس پدربزرگ، به خاطر این می‌باشد که پدربزرگمان برای ما فقط عکس بوده! چندین قبل از ولادت باسعادت ما وفات جانگداز نموده که البته ما سالش را هم یادمان نیست و الان هم که قصد داشتیم از این خواهر گرامی که لحظاتی پیش کنارمان بود بپرسیم بابابزرگ سال چند رحلت فرمودند، ترسیدیم گیر بدهند که دلیل سوالت چه بود و به مکافات بیفتیم (بیافتیم یا شاید هم بیوفتیم؟)!

---

امروز برای اولین روز رسما رفتیم در دکانمان نشستیم! حس غرور بهمان دست داد اما هیچ‌کس نیامد که با کامپیوتر خدمتش کنیم :دی

باشد که روزهای آینده ما را هم در جرگه‌ی آدمیان به حساب آورند. علی‌الخصوص که فردا پس‌فردا تابلوی عظیممان را نصب خواهیم نمود به عنوان سردر و عکس طرحش را هم که الان هم داریم نمی‌گذاریم تا اول تابلو نصب شود بعد بگذاریم.

فقط یک عکس باکلاس می‌گذاریم که سعیدِ بالِ سایبر گیر داده‌بود باید عکس بگیری:

---

* اینجا منظورمان "بی‌معرفت" بود. ضمن اینکه عمه‌هایمان را هم باید به خاله‌هایمان اضافه کرد. ایضا مادربزرگ مادریمان را.