خواب

دیشب به دایی گفت مدارکمُ بفرست آلمان ببین اونا چی می‌گن. دایی گفت چشم شنبه می‌فرستم. یه ساعت بعدش به دایی گفت مدارکُ که فرستادی و اونام جواب دادن! چی گفتن؟! حالا بیا قانعش کن که همین یه ساعت پیش تازه به دایی گفتی بفرسته مدارکُ!

حالش بهتر شده. صبح به حاج‌خانم می‌گفت خواب دیدم خوب شدم. از صبح تا حالا هی راه می‌ره. حتی بدون کمک من. من یکم نگران می‌شم از دیدنِ خواب‌های خوب. خدا کنه واقعا خیر باشه. می‌رم دست می‌کشم رو سرش، گریه‌ش می‌گیره. آبجی می‌گه که قبلا گفته بود هروقت میلاد رو سرم دست می‌کشه یه جوری می‌شم!

منم صبح یه خوابی دیدم. وقت خوابم وقتِ خواب‌های چرت بود! بعد از طلوع آفتاب معمولا پرت و پلا می‌بینم. ولی این یکی فرق می‌کرد. خواب دیدم با بابابزرگ بودیم. منو چندتا از نوه‌هاش. با هم یکم راه رفتیم. تو قبرستون بودیم! رفتیم تا رسیدیم به یه قبر. دخترخاله‌م رو یادمه که بالاسر قبر ایستاده بود و احتمالا گریه می‌کرد. قبر بابابزرگم بود! بابابزرگ آروم می‌رفت طرف قبر. با خنده و خوشحال می‌گفت من که سنی ندارم! تازه 54 سالمه! آبجی ولی می‌گفت نه بابا دیگه این همه عمر کردی دیگه! بابابزرگ آروم رفت کنار قبر خودش. دراز کشید. پارچه‌ی روی قبر رو مثل ملافه کشید رو سرش و خوابید! و من بیدار شدم!

خوابش رو ندیده بودم تو این یه سال. اولین بار بود. آبجی می‌گه منم هروقت می‌بینمش خوشحاله و می‌خنده. وقتی هم بود همش می‌خندید. یادش بخیر بابابزرگ شاد!